Nýlega sá ég auglýsingu í blaði um að óskað væri eftir fleiri röddum í Kvennakór Rvk. Hugsaði svolítið um að það væri nú gaman að syngja aftur í kór, en það hef ég ekki gert síðan á námsárunum. Lét svo dagana bara líða hjá þangað til ég hitti Edith vinkonu mína sem syngur í kórnum. Frétti af spennandi lögum framundan, en var ennþá efins um að rétti tíminn væri kominn!

Það endaði nú samt þannig að ég mætti á kóræfingu í kvöld! Þurfti fyrst að fara í raddpróf hjá stjórnandanum (sem keppnismaðurinn sonur minn kallaði trial og hafði mikinn áhuga hvort ég myndi standast prófið!) Ég er búin að missa af tveimur æfingum....og get nú ekki sagt að nótnalestur minn bjargi þeirri töf á einum degi!!! Sannarlega getur manni förlast á nokkrum árum þó ég voni auðvitað að sellurnar séu ennþá til staðar!

Nú vantar mig bara sárlega píanó á heimilið....er ekki viss um að melodican mín geri sama gagn! Læt hana samt duga þar til ég vinn stóra pottinn!