Elmar fékk kartöflu í skóinn fyrir stuttu. Hann hafði verið ódæll daginn áður og við höfðum lengi haft það á orði að nú fengi hann örugglega kartöflu í skóinn.
Ég hef fyrir því öruggar heimildir að jólasveinarnir þinguðu um málið og sá sem var mest kúl tól af skarið.
Morguninn eftir vaknaði Elmar og skreið upp í hjá mér. Ég spurði hvað hann hefði fengið í skóinn og þá spratt hann upp með mikilli eftirvæntingu því hann hafði gleymt að gá.
Ég hélt fyrir eyrun í smástund en tók svo puttana varlega út - en heyrði ekki neitt. Stuttu síðar sá ég hann læðast upp á efri hæðina. Svo kom hann sallarólegur niður aftur og lagðist við hliðina á mér. Ég spurði þá hvað hann hefði fengið. Þá sagði hann "ég segi þér það seinna".
Hegðunin batnaði svo næsta dag fékk hann sleikjó og töggur í skóinn. Hann smakkaði á öllu en líkaði ekkert sérstaklega vel. Eftir að hafa fleygt sleikipinnanum hálfkláruðum og gefið mér töggurnar brosti hann samt út að eyrum og sagði "nú voru þeir hissa á mér jólasveinarnir"! "Nú þykir þeim aftur vænt um mig!
4 hafa lagt orð í belg