Ég er því marki brennd að hafa svolítið gaman af óförum! Ekki bara óförum annarra heldur ekki síður ef ég lendi í einhverju sjálf. Ég hlæ þegar fólk labbar á glerhurðir, það kom einu sinni fyrir mömmu í Kringlunni og við ætluðum ekki að komast lengra fyrir hlátri!!
Það rifjaðist upp fyrir mér í dag þegar ég var að fara úr matarboði hjá samstarfskonu minni og ég var næstum komin út í jakka af manninum hennar - virtum skólastjóra hér í bæ!!!! Óborganlega fyndið eftir á!
Ég toppaði það í vinnunni í vor þegar ég var lögð af stað út og seildist í vasann eftir bíllyklunum mínum en skildi ekkert í því af hverju var komin lyklakippa á lykilinn. Setti vinkonurnar inni í málið og allt þangað til ein spurði hvort ég væri kannski í vitlausum jakka?! Ójú!!! Líkur....en ekki minn!
Það nýjasta af mínum óförum gerðist í síðustu viku þegar ég var að verða of sein í kakódrykkju á leikskólanum. Æ eru þau ekki öll eins þessi svörtu leðurstígvél....þegar maður er í bláum skóhlífum utanyfir! Ég var sem sagt hér um bil lögð af stað út í skóm af einhverri samstarfskonunni - búin að renna upp rennilásnum og allt!!!!
Já hlæiði bara - þetta er ótrúlega fyndið!
Mér fannst hins vegar ekkert svakalega fyndið þegar ég hafði verið skráð á vitlausan dag á hárgreiðslustofunni. Búin að stytta leikfimistímann í dag, æða á leikskólann í miðjum kaffitíma Elmars og bruna svo með hann í Víkina til að Aron gæti passað. Allt á fúlle sving niðureftir aftur...til þess eins að heyra að þetta hafi verið einhver "tæknileg mistök"!!!! Tíminn minn er á morgun.
Nú má samstarfsfólkið fara að vara sig.....hvað skyldi ég grípa í fatahenginu þegar ég æði af stað í klippinguna seinnipartinn á morgun???
4 hafa lagt or belg